Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

Απλά μαθήματα...

Τα πάθη μας... Τα λάθη μας.. Οι έρωτες που ζήσαμε, μια διδαχή για τους επόμενους. Μαθαίνουμε να αγαπάμε, μέσα από τις εικόνες τους παρελθόντος.Κάθε καινούργια αγάπη είναι μοναδική. Η μοναδικότητα της ξεπροβάλει από τς εμπειρίες της ζωής μας. Αν δεν πόνεσες ποτέ δεν ξέρεις τι είναι βάλσαμο. Δεν μπορείς να διακρίνεις την ευτυχία. Άνθρωποι μπαίνουν στη ζωή μας, για κάποιο λόγο. Όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Τετριμμένο αλλά πέρα για πέρα αλήθεια. Άνθρωποι ''βάλσαμο'', άνθρωποι ''σκαλοπάτια", άνθρωποι ''μετουσίωση", άνθρωποι "για λίγο", άνθρωποι "για τώρα", άνθρωποι "για πάντα"... Όλοι έχουν μια θέση στην ιστορία της ζωής μας.. Όλοι κάτι μας έδωσαν.... ένα λιθαράκι σε αυτό που είμαστε τώρα. Κι αυτό που θα είμαστε ίσως αύριο... Σε όλους χρωστάμε ένα ''ευχαριστώ".. Ναι , ναι ακόμα και σε αυτούς που μας πόνεσαν, σε αυτούς περισσότερο. Ναι και σε αυτούς που μας άφησαν,  ξέρω πως επαναστατείτε! Αλλά για σκεφτείτε λίγο, αν δεν αδειάσει μια θέση στη ζωή μας πως θα έρθει να καθίσει η ευτυχία; Όταν συγχωρήσουμε μέσα μας αυτούς που μας πόνεσαν, κλείνουμε μια πόρτα, και ανοίγουμε μια άλλη! Μια καθαρή δίοδο για να μπει το φως. Η φύση δεν γνωρίζει την έννοια του κενού, δεν υπάρχει κενό στη φύση, ούτε στη φύση των ανθρώπων. Κάθε κενό καλύπτεται και πολλές φορές από κάτι καλύτερο. Δείτε το έτσι, γιατί έτσι είναι.
Συγχωρείστε ανθρώπους που σας φέρθηκαν άσχημα, κι ευχαριστείστε τους! Αν δεν ήταν αυτοί που είναι, αν δεν φέρονταν με αυτό τον τον τρόπο, δεν θα είχατε μάθει τόσα πολλά... Δεν θα διεκδικούσατε  το καλύτερο στη ζωή..  Όχι δεν είναι ηττοπάθεια, ούτε μαζοχισμός.. Είναι σοφία και κάθαρση! ....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...